Rola muzyki w rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym
Muzyka niesie za sobą wiele korzyści. Wpływa na prawidłowy rozwój organizmu człowieka: psychiczny, fizyczny i duchowy. Rytmiczne zadania oraz śpiew mają korzystny wpływ na właściwy oddech, stanowiący najważniejszy element funkcjonowania organizmu człowieka. Odpowiednio dobrane ćwiczenia prowadzą do kształtowania koordynacji narządów zmysłowych (dotyk, wzrok, ruch i słuch), szybkiej reakcji, logicznego myślenia i pamięci. Warto pamiętać o takich sferach rozwoju dziecka jak przezwyciężanie trudności, lęków i nieśmiałości. Muzyczne zadania grupowe kształcą charakter i uczą jak sobie radzić z różnorakimi problemami. Dzieci posiadają w sobie ogromne ilości energii, której często nie mogą odpowiednio uzewnętrznić. Zajęcia rytmiczne stwarzają warunki do wydobywania nagromadzonej energii, dzięki czemu dziecko staje się spokojniejsze, uwrażliwione i bardziej uczuciowe. Istotne jest tu także rozbudowywanie wyobraźni młodego człowieka. Treści zajęć mają zawsze wpływać na ten element rozwoju, ponieważ pozwala on na szybsze przyswajanie wiedzy oraz aktywizowanie myślenia. Wyobraźnia pełni ważną rolę w rozwoju i poznawaniu świata, ponieważ jest aktywnością umysłu, obecną w różnych procesach myślowych. Będzie mieć ona znaczenie przy dyspozycjach słyszenia dźwięków – ich wysokości, czasu trwania i harmonii. Przy realizacji form aktywności muzycznej, można zaobserwować mimowolne działanie wyobraźni, co jest skutkiem zainteresowania i przeżyć estetycznych. Istnieje wiele rodzajów ćwiczeń, które wspomagają koncentrację uwagi. W przypadku dzieci jest to bardzo trudno osiągnąć, ponieważ nie potrafią one przez dłuższy czas zajmować się jednym zadaniem. Potrzebę tego rodzaju, ciągłego urozmaicenia podkreślał stale C. Orff. Odpowiednie gry i zabawy kreują u dzieci koordynację ruchów, dzięki czemu potrafią one wykonywać w tym samym czasie kilka różnych czynności.
Najważniejszym celem umuzykalniania dzieci w wieku przedszkolnym jest dawanie radości powstałej w wyniku kontaktu z muzyki. Już na początku powstawania rytmiki, jej wielcy prekursorzy Emil-Jaques Dalcroze oraz Carl Orff podkreślali znaczenie radości w kontekście teorii i praktyki wychowania muzycznego. Jest ona naturalną potrzebą dziecka, z której wyłaniają się chęci poznania świata oraz rozładowanie energii. Ważne jest, aby ćwiczenia oraz zabawy rytmiczne bezpośrednio wpływały na radość dziecka, a pośrednio na jego muzyczny rozwój. W zajęciach umuzykalniających szczególnie istotna jest zabawa. Funkcjonuje ona jako naturalna potrzeba dziecka, którą można realizować poprzez wszystkie formy aktywności muzycznej. Dzięki zabawie rozwija się wiele zdolności ogólnomuzycznych. Patrząc od strony muzycznej, aby zabawa była rozwijająca, musi być dobrana pod kątem umiejętności tj.: słuchu muzycznego, poczucia rytmu, wyobraźni muzycznej.
Opracowała Barbara Górecka – nauczyciel rytmiki